در متون علمی روان شناسی رشد، در مورد بازی، نظریه ها و تعریف های متعددی وجود دارد. نظریه پردازان مختلفی همچون پیاژه نظراتی در مورد بازی داشته اند. اما اگر بخواهیم یک تعریف ساده و قابل فهم از بازی ارائه دهیم، باید بگوییم بازی، یک فعالیت داوطلبانه است؛ فعالیتی که به صورت فعالانه و با هدف کسب لذت صورت می گیرد. بازی به صورت گروهی یا فردی انجام می شود. بازی ممکن است یک عمل ساده مثل چرخاندن توپ باشد یا نقش بازی کردن و بازی های دو نفره و ... نکته مهم در انجام بازی این است که بازی، ذهن کودک را درگیر می کند و منجر به بروز تخیل و خلاقیت می شود. 

صرف نظر از هدف سرگرمی، بازی مزایا مثبت زیادی دارد و برخی از اهداف آن شامل موارد زیر می شود:

•  خودآگاهی
•  برقراری ارتباط 
• تعامل با همسالان
•  مهارت های اجتماعی 
• مهارت حل مسئله

اما سوال مهم اینجاست؛ چرا بازی برای رشد کودکان شما مهم است؟ لارنس کوهن در کتابی به نام "والدین بازیگوش"  به این سوال شما پاسخ می دهد؛ او بر این باور است، بازی:

•  یک بخش پر اهمیت از یادگیری بوده و فرصتی را برای الگو برداری و آموختن مهارت های جدید برای کودکان فراهم می کند. 
• فرصتی را برای برقراری پیوند عاطفی میان والدین و همسالان فراهم می کند. 
• به غلبه بر پریشانی عاطفی و حالاتی چون استرس و اضطراب کمک می کند.

 علاوه بر موارد ذکر شده، طبق بررسی های صورت گرفته، دیگر اهمیت انجام بازی برای کودکان عبارت اند از:

•  تقویت و ارتقا هوش
•  شکل گیری خلاقیت و تفکر خلاقانه در کودک
•  تحریک و تقویت رشد مغزی
•  بهبود مهارت های کلامی و برقراری تعامل
•  بهبود مهارت های هیجانی همچون تنظیم هیجانات و کنترل عواطف
• ارتقای سلامت جسم و روان
• ارتقای مهارت همدلی

در دبستان شهید برومند در کنار آموزش کتاب های درسی و پرورش استعداد دانش آموزان، مهارت های زندگی در قالب داستان و مشارکت های کلاسی و بازی، زیر نظر خانم سمانه برومند علیپور(روانشناس و درمانگر کودک و نوجوان) به دانش آموزان آموزش داده می شود. بازی های روانشناسی علاوه بر پرورش ذهن دانش آموزان باعث یادگیری مهارت های اجتماعی برای کودکان نیز می شود و این موجب می شود تا در آینده دانش آموزان بهتر از بقیه هنجارهای اجتماعی را رعایت کنند.